سودان یکی از همپیمانان رژیم سعودی در حمله به یمن و تهاجم به ملت مظلوم این کشور بود که البته دلارهای سعودی یکی از عوامل انگیزش "خارطوم" بوده است.
رئیس جمهور سودان اخیرا به شکل ویژه ای با سیاست های "ریاض" همسو شده و گرایش به سمت پادشاهی عربستان داشته که البته برخی تحلیل ها می گویند که رژیم سعودی دلارهای بسیاری را در این راه صرف کرده است.
اخیرا "عمر البشیر" رئیس جمهور سودان اظهارات تند و گستاخانه ای را علیه "ایران-حزب الله-سوریه" مطرح کرده و سخنان عجیب و قابل تاملی را مطرح کرده که تمجید از عربستان ، لزوم اشغال سوریه توسط اسرائیل از رئوس آن بود.
***بازخوانی اظهارات "عمر البشیر"
"عمر البشیر" رئیس جمهور سودان بار دیگر مدعی شد که جمهوری اسلامی ایران اهداف توسعه طلبانهای در «خارطوم» داشته است و به همین دلیل این کشور روابط خود را با تهران قطع کرده است. البشیر در گفتوگو با روزنامه سعودی " عکاظ" اعلام کرد که سودان روابط قدیمی و برجستهای با عربستان دارد و امنیت این کشور بر امنیت سودان ارجحیت دارد. البشیر با تأکید بر اینکه امنیت «ریاض» خط قرمز سودان است، گفت: "برای [عملیات] توفان قاطع [در یمن] تردید نکردیم؛ زیرا وضعیت بد یمن را دنبال میکردیم. وضعیت یمن خطری برای همه منطقه بود؛ زیرا اگر حوثیها میتوانستند در یمن موفق شوند یمن آخرین ایستگاه آنها نمیبود"
رئیس جمهور سودان درباره تهران نیز ادعا کرد: "روشن است که ایران پروژههای توسعهطلبانهای دارد. ما از این مسئله خبر نداشتیم و از تحرکات، طرحها و تلاش آنها برای شیعه کردن مردم کشور اطلاعی نداشتیم. زمانی که به این مسئله پی بردیم مستقیما برخورد کردیم. ما مشکلات قبیلهای و مذهبی دیگر داریم. کشور ما نمیتواند مشکلات اضافی را از سوی ایران و سایر کشورها متحمل شود. لذا موضع ما در قبال آن روشن است". وی در ادامه ادعاهای خود گفت: "عربستان از حضور و توسعهطلبی آنها (ایران) راضی نبود؛ زیرا حضور آنها در سودان خطری برای ما و منطقه است. ما بعدها درستی این کلام را متوجه شدیم. در واقع بدرفتاریها و نیت آنها این مسئله را نشان داد. از این روی آنها را از کشورمان خارج کردیم".
البشیر که پس از نزدیکی به عربستان مواضعش درباره تهران را کاملا تغییر داده درباره راه حل بحران سوریه نیز گفت: "از روز نخست بر این باور بودیم که راه حل سوریه مسالمتآمیز است؛ زیرا وضعیت سوریه با هر کشور دیگری تفاوت دارد. یک اقلیت مذهبی حاکم است و این اقلیت تا آخرین قطره خون از خود دفاع میکند... بشار [اسد] با ایران، حزب الله و روسها همکاری میکند".
وی در ادمه ادعای خود تصریح کرد: «از سه سال پیش راه حل سیاسی را مطرح کردیم. در آن زمان با بشار تماس گرفتم و راه حل مسالمت آمیز را پذیرفت، ولی همچنان تعداد کشتهها و مهاجران افزایش مییابد... من شخصا بر این باورم که بشار در حال حاضر فقط با زور کنارهگیری میکند... کارها در این کشور بسیار دشوار است... زمانی که درباره این راه حل سخن گفتیم مداخله ایران و حزب الله برای ما مشخص نبود. روسیه نیز در آن زمان مداخله نکرده بود".
البشیر با بیان این مطلب افزود "در سال 2013 در دوحه با معارضان سوری دیدار کردم و به آنها گفتم گزینهای جز راه حل مسالمتآمیز و نظامی ندارند... اگر اسرائیل آن روز سوریه را اشغال میکرد مانند امروز نابود نشده بود و به اندازهای که الان [افراد] کشته شدند کشته و آواره نمیشدند...بشار اسد هیچ وقت نمیرود... او تا زمانی که کشته شود خواهد جنگید و حزب الله، ایران و روسیه نیز با او هستند... مداخلات حزب الله مشخص است...حزب الله در [ریخته شدن] خون مردم سوریه دست دارد" . وی درباره وضعیت یمن نیز ادعا کرد: «وضعیت نظامی یمن در حال حاضر به خاطر توفان قاطع بسیار بهتر است. بسیاری از مناطق از دست حوثیها آزاد شده است... اکنون زمان مناسبی است و راه حل مسالمتآمیز امکان دارد".
بحث اولی که عمرالبشیر مطرح کرد اینکه امنیت سودان همان امنیت عربستان است؛ این جمله در حالی مطرح می شود که عربستان سعودی و اسرائیل نقش مهمی در بی ثبات کردن این کشور داشتند و اختلافات قومی در سودان به دلیل سرمایه گذاری های افراط گرایانه رژیم سعودی به وجود آمد.
سودان در حالی در جنگ یمن وارد شد که جنبش انصارالله از حمایت مردمی برخوردار بوده و هست و اکنون هم بیش از 11 استان یمن را در اختیار دارد. توسعه حضور انصار الله در حالی مطرح شده که این جنبش در راستای دفاع از کشور یمن تشکیل شده و در سال 2009 تا 2010 آن را به خوبی نشان داد.
**شکست ائتلاف سعودی در جنگ یمن
ائتلاف سعودی که "خارطوم" نیز یکی از اعضای آن است تاکنون در جنگ یمن به توفیق مهمی دست نیافته و ارتش و انصار الله مشغول دفاع از کشور هستند و البته در مقابله به مثل هم توانایی های خود را نشان دادند.
"علی عبدالله صالح"، رییس جمهوری سابق یمن، گفت: ملت یمن در برابر متجاوزان سعودی مقاومت می کنند و آل سعود را همانگونه که در گذشته شکست دادند، این بار هم ناکام خواهند گذاشت.
صالح افزود: رژیم سعودی، ترسو است و می داند که در یمن پیروز نخواهد شد، به همین دلیل نیروهایی را از اردن، مصر و سودان و مزدورانی را گردهم آورده است و با خرید مزدورانی از داخل یمن تلاش می کند تا میان یمنی ها جنگ داخلی به راه بیندازد و این کشور را تقسیم کند، اما اینگونه نخواهد شد.
یکی از نکات قابل تامل سخنان "عمر البشیر" این است که اگر اسرائیل به سوریه حمله می کرد موضوع خیلی زودتر خاتمه یافته بود. سوال اینجاست آیا زمانی که اسرائیل حد فاصل سال های 1948 تا 1973 به کشورهای عربی حمله کرد و تجهیزات نظامی آن ها را تبدیل به تلی از خاکستر نمود ، مشکلات کشورهای عربی حل شد؟
** آیا دستاورد حمله ارتش رژیم صهیونیستی به کشورهای عربی جز "ذلت و تحقیر شدن" سران اتحادیه عرب بود؟
آیا دستاورد حمله اسرائیل به کشورهای عربی جز این بود که صدها کیلومتر مربع از کشورهای اتحادیه به سرزمین های اشغالی ملحق شد و آیا دستاورد حمله ارتش رژیم صهیونیستی به کشورهای عربی جز ذلت و تحقیر شدن سران اتحادیه عرب بود؟
"عمر البشیر " در حالی از اسرائیل پشتیبانی می کند که گویی به یاد ندارد اکنون مناطقی همچون "رود اردن"، "صحرای سینا" و "کانال سوئز" و "بلندی های جولان" و "مزارع شبعا" و . .. یا در اشغال اسرائیل بوده و یا در گذشته اشغال شده بود و کمی مراجعه به تاریخ لازم است.
جمهوری اسلامی ایران بیش از 5 سال است که با کمک های مستشاری خود منطقه را از تروریسم آغشته به داعش "کریدور سعودی" نجات داده و رشوه سنگین پادشاهی عربستان به "عمر البشیر"، رئیس جمهور سودان را از واقعیت غافل کرده است.
موضوعات مرتبط: سیاسی
برچسبها: برچسبها: پاتوق رضا- عمر البشیر ، داعش ، اسرائیل ، گستاخ ، سودان ، خارطوم ، سعودی ، ضد ایران ، عربستان سعودی ، رئیس جمهورسودان - ,
عربستان سعودی یک بازیگر مخرب در منطقه غرب آسیاست و تلاش می کند تا نقش ممتاز جمهوری اسلامی ایران را زیر سوال ببرد.
مقامات و رسانه های رژیم سعودی به صورت مستمر ضد جمهوری اسلامی ایران ادعاهایی را مطرح می کنند که البته در این زمینه با اسرائیل یک رقابت جدی و تنگاتنگ دارند به نحوی که به گفته فرمانده کل سپاه عربستان امروز در مقابله با انقلاب اسلامی از اسرائیل تندتر شده است.
مقامات سعودی در حالی ضد جمهوری اسلامی ایران اتهام زنی می کنند که خود چند جنگ مهم منطقه ای را به راه انداختند و در کشورهای مختلف منطقه با جنگ نیابتی تنش آفرینی کرده اند و زیر ساخت کشورهای منطقه را هدف قرار دادند. اخیرا یکی از ژنرال های سعودی ادعایی را ضد جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده است.
**بازخوانی ادعا "عسیری"
"احمد عسیری،" مشاور وزیر دفاع عربستان درباره رزمایش "رعد شمال" گفت: هدف از رزمایش رعد شمال بالابردن سطح آمادگی جنگی نیروهای شرکتکننده است. وی افزود: این رزمایش بر جنگ چریکی و نیروهای غیرنظامی متمرکز است و نیروهای شرکت کننده یاد خواهند گرفت که چگونه با تروریسم و جنگ چریکی مقابله کنند.
وی مدعی شد: ایران اولین کشوری است که شبه نظامیان را برای مداخله در امور کشورهای منطقه بکار گرفت. عسیری تصریح کرد: کشورهای شورای همکاری خلیج فارس تمامی اقدامات لازم را برای محافظت از امنیت ملی خود اتخاذ خواهند کرد.
تحلیلگران معتقدند که رزمایش "رعد شمال" با هدف تلاش عربستان برای مداخله زمینی در سوریه جهت جنگ با داعش برگزار می شود. داعش که یکی از گروه های تروریستی و شبه نظامی محسوب می شود و مناطق زیادی را در عراق، لیبی و سوریه اشغال کرده است همواره بر جنگ چریکی تکیه می کند و این مسئله مقابله با آن را دشوار می سازد.
بیش از یکسال است که عربستان جنگ یمن را به راه انداخته و با ایجاد یک ائتلاف تلاش کرده تا به زیرساخت ها و ملت یمن ضربه بزند و نظام مردمی این کشور را سرنگون کند که تاکنون موفق نشده است.
ارتش و نیروهای مردمی یمن توانسته اند در یکسال اخیر به صورت همه جانبه از خود دفاع کنند که در این پروسه صدها نظامی سعودی در جنگ یمن جان خود را از دست داده اند و ده ها خودرو زرهی آن ها منهدم شده است .
علاوه بر این در حوزه جنگ موشکی نیز انصارالله و ارتش دست برتر را داشتند و ده ها موشک به سمت مواضع ارتش عربستان و ائتلاف وابسته شلیک کنند که نمونه آن شلیک موشک "توچکا" ، "قاهر" ، "صرخه" و ... است.
**موشک ویرانگر "توچکا"
موشک ویرانگر "توچکا" توانسته بارها تلفات سنگینی از سعودی ها بگیرد و این موضوع آن ها را به صورت جدی نگران کرده است که باعث شده تا سربازان سعودی قدرت این موشک را به خوبی احساس کنند.
علاوه براین یک ادعای مضحک از سوی مقامات عربستان مطرح شده و آن دخالت ایران در جنگ های منطقه بوده و آن ها به صورت جدی جنگ یمن را پیش می کشند.
المانیتور گزارش داد: ایران ثابت کرده است به 6 دلیل به دخالت نظامی در جنگ یمن علاقه ای ندارد. نخست، توجه به وضع کنونی ایران مهم تر از دخالت در این جنگ است. بنابراین برای ایرانی که در حال حاضر بدلیل حضور در سوریه و عراق با چالش تهدیدهای تروریستی مواجه است، دخالت در جنگ یمن در ارجعیت قرار ندارد. دوم، در طول تاریخ ایران آموخته است که گسترش حضور خود در مناطق مختلف ممکن است پیامدهای سیاسی ناگواری داشته باشد. تهران از قابلیت های استراتژیک خود آگاه است و می داند به عنوان مثال دخالت در جنگ یمن، هیچ تاثیر مثبتی در قدرتش ندارد.
سوم، با توجه به تهدیدهای منطقه ای برای امنیت ملی ایران، مبارزه با تروریسم در اولویت برنامه های این کشور قرار دارد. "حسن روحانی،" رئیس جمهور ایران و "محمد جواد ظریف،" وزیر امور خارجه این کشور از هر فرصتی برای اثبات این اولویت استفاده کرده اند. به عقیده آنها، پس از امضای توافق هسته ای، بزرگترین چالش برای این کشور تروریسم منطقه ای و گروه تروریستی داعش است که سعی دارد با هدف قرار دادن متحدان ایران، به مرزهای غربی این کشور نزدیک شود. چهارم، دولت روحانی بر این باور است که بهبود جایگاه منطقه ای و بین المللی ایران با اقدامات مسئولانه ایجاد می شود. دخالت نظامی در یمن به هیچ وجه یک اقدام مسئولانه محسوب نمی شود. در واقع این مسئله تنها بر عملیات غیرمسئولانه عربستان سعودی در یمن سرپوش می گذارد. ایران نمی خواهد به عربستان سعودی فرصت دهد تا از پذیرش مسئولیت جنگ یمن شانه خالی کند.
پنجم، ایران در جنگ یمن دخالت نمی کند؛ زیرا از اهداف رسانه های عربستان اطلاع دارد. ریاض به سختی در تلاش است منطقه را علیه تهران برانگیزد. هرگونه اقدام نظامی از جانب ایران علیه یمن می تواند به قصد رژیم آل سعود کمک کند.
ششم، ایران و متحدانش می دانند یمن به افراد جنگجو نیاز ندارد؛ بلکه بیشتر نیازمند جت های جنگنده، موشک، بالگرد و تجهیزات نظامی سنگین است. به دو دلیل مهم ایران چنین نیازهایی را در یمن برآورده نخواهد کرد. نخست، این مسئله می تواند توافق هسته ای ایران و قدرتهای جهانی را بر باد دهد. دوم، این مسئله ایران و عربستان سعودی را مورد رویارویی مستقیم قرار می دهد. هیچ یک از این مسائل برای تهران خوشایند نیست. پس از توافق هسته ای، ایران به دنبال بهبود روابط اقتصادی و مبارزه با تروریسم است. دخالت در جنگ یمن به حصول این اهداف کمکی نخواهد کرد.
به عبارت بهتر این رژیم سعودی است که به دنبال تنش آفرینی و ایجاد جنگ های نیابتی در منطقه بوده و این موضوع به صورت مشخص در سوریه و عراق دیده می شود که عربستان با حمایت از تروریست ها آن ها را برای مقابله با نظام عراق و سوریه تحریک می کند.
موضوعات مرتبط: جنگ افزارسیاسی
برچسبها: برچسبها: پاتوق رضا- جنگ ، عربستان ، داعش ، رژیم سعودی ، سوریه ، اسرائیل - ,
به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (سهشنبه) در دیدار آقای «ترانگ تان سانگ» رئیسجمهوری ویتنام، به زمینههای متنوع اقتصادی، فنّی، تجاری و فرهنگی در گسترش روابط دو کشور اشاره و خاطرنشان کردند: شجاعت و مقاومت ملت ویتنام و شخصیتهای برجستهی آن نظیر «هوشی مینه» و «ژنرال جیاپ» در مقابل تجاوزگری بیگانگان، موجب شده است که ملت شما در چشم ملت ایران، محترم و معتبر باشد و این تکریم و همدلی، زمینه بسیار مناسبی برای افزایش همکاریهاست.
موضوعات مرتبط: اخبارسیاسی
برچسبها: برچسبها: پاتوق رضا - رهبر معظم انقلاب ، دیدار ، ویتنام - ,
متن فارسی نامه دوم رهبر انقلاب
بسم الله الرحمن الرحیم
به عموم جوانان در کشورهای غربی
حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد ، با دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت . برای من تاسف بار است که چنین رویدادهایی بستر سخن بسازد ، اما واقیعت این است که اگر مسائل دردناک زمینه ای برای چاره اندیشی و محملی برای هم فکری فراهم نکند ، خسارت دو چندان خواهد شد . رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان به خودی خود برای هم نوعان اندوه بار است . منظره کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان می دهد ، مادری که شادی خانواده اش به عزا مبدل می شود ، شوهری که پیکر بی جان همسرش را شتابان به سویی می برد، و یا تماشاگری که نمی داند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد، هر کس که از محبت و انسانیت بهره ای برده باشد از دیدن این صحنه ها متأثر و متألم می شود، چه در فرانسه رخ دهد چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه. قطعا یک میلیارد و نیم مسلمان همین احساس را دارند و از عاملان و مسببان این فجایع منزجر و بیزارند. اما مسئله این است که رنجهای امروز اگر مایه ساختن فردایی بهتر و ایمن تر نشود، فقط به خاطره هایی تلخ و بی ثمر فرو خواهد کاست. من ایمان دارم که تنها شما جوانهایید که با درس گرفتن از ناملایمات امروز قادر خواهید بود راههایی نو برای ساخت آینده بیابید و سد بیراهه هایی شوید که غرب را به نقطه کنونی رسانده است.
درست است که امروز تروریسم درد مشترک ما و شماست، اما لازم است بدانید که ناامنی و اضطرابی که در حوادث اخیر تجربه کردید، با رنجی که مردم عراق، یمن، سوریه و افغانستان طی سال های متمادی تحمل کرده اند دو تفاوت عمده دارد. نخست اینکه دنیای اسلام در ابعادی به مراتب وسیع تر، در حجمی انبوه تر و به مدت بسیار طولانی تر قربانی وحشت افکنی و خشونت بوده است، و دوم اینکه متأسفانه این خشونت ها همواره از طرف برخی از قدرت های بزرگ به شیوه های گوناگون و به شکل مؤثر حمایت شده است. امروز کمتر کسی از نقش ایالات متحده آمریکا در ایجاد یا تقویت و تسلیح القاعده، طالبان و دنباله های شوم آنان بی اطلاع است.در کنار این پشتیبانی مستقیم، حامیان آشکار و شناخته شده تروریسم تکفیری علی رغم داشتن عقب مانده ترین نظامهای سیاسی،همواره در ردیف متحدان غرب جای گرفته اند، و این در حالی است که پیشروترین و روشن ترین اندیشه های برخاسته از مردم سالاری پویا در منطقه بی رحمانه مورد سرکوب قرار گرفته است. برخورد دوگانه ی غرب با جنبش بیداری در جهان اسلام نمونه گویایی از تضاد در سیاست های غربی است.
چهره ی دیگر این تضاد در پشتیبانی از تروریسم دولتی اسرائیل دیده می شود. مردم ستمدیده ی فلسطین بیش از شصت سال است که بدترین نوع تروریسم را تجربه می کنند. اگر مردم اروپا اکنون چند روزی در خانه های خود پناه می گیرند و از حضور در مجامع و مراکز پرجمعیت پرهیز می کنند، یک خانواده ی فلسطینی دهها سال است که حتی در خانه ی خود از ماشین کشتار و تخریب رژیم صهیونیست در امام نیست . امروزه چه نوع خشونتی را می توان از نظر شدت قساوت با شهرک سازی های رژیم صهیونیست مقایسه کرد؟ این رژیم بدون این که هرگز به طور جدی و مؤثر مورد سرزنش متحدان پرنفوذ خود و یا لااقل نهادهای به ظاهر مستقل بین المللی قرار گیرد، هر روز خانه ی فلسطینیان را ویران و باغها و مزارعشان را نابود می کند، بی آنکه حتی فرصت انتقال اسباب زندگی یا مجال جمع آوری محصول کشاورزی را به آنان بدهد و همه ی اینها اغلب در برابر دیدگان وحشت زده و چشمان اشکبار زنان و کودکانی روی می دهد که شاهد ضرب و جرح اعضای خانواده خود و در مواردی انتقال آنها به شکنجه گاههای مخوف اند. آیا در دنیای امروز قساوت دیگری را در این حجم و ابعاد و با این تداوم زمانی می شناسید؟ به گلوله بستن بانویی در وسط خیابان فقط به جرم اعتراض به سرباز تا دندان مسلح، اگر تروریسم نیست پس چیست؟ این بربریت چون توسط نیروی انتظامی یک دولت اشغالگر انجام می شود، نباید افراطی گری خوانده شود؟ یا شاید این تصاویر فقط به این علت که ۶۰ سال مکررا از صفحه تلویزیون ها دیده شده، دیگر نباید وجدان ما را تحریک کند.
لشگرکشی های سال های اخیر به دنیای اسلام که خود قربانیان بی شماری داشت، نمونه ای دیگر از منطق متناقض غرب است. کشورهای مورد تهاجم، علاوه بر خسارت های انسانی، زیرساخت های اقتصادی و صنعتی خود را از دست داده اند، حرکت آنها به سوی رشد و توسعه به توقف یا کندی گراییده، و در مواردی دهها سال به عقب برگشته اند. با وجود این، گستاخانه از آنان خواسته می شود که خود را ستمدیده ندانند. چگونه می توان کشوری را به ویرانه تبدیل کرد و شهر و روستایش را به خاکستر نشاند، سپس به آنها گفت که لطفا خود را ستمدیده ندانید! به جای دعوت به نفهمیدن و یا از یاد بردن فاجعه ها، آیا عذرخواهی صادقانه بهتر نیست؟ رنجی که در این سالها دنیای اسلام از دورویی و چهره آرایی مهاجمان کشیده است، کمتر از خسارتهای مادی نیست.
جوانان عزیز، من امید دارم که شما در حال یا آینده این ذهنیت آلوده به تزویر را تغییر دهید، ذهنیتی که هنرش پنهان کردن اهداف دور و آراستن اغراض موذیانه است. به نظر من نخستین مرحله در ایجاد امنیت و آرامش، اصلاح این اندیشه ی خشونت زاست. تا زمانی که معیارهای دوگانه بر سیاست غرب مسلط باشد و تا وقتی که تروریسم در نگاه حامیان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسیم شود، و تا روزی که منافع دولتها بر ارزش های انسانی و اخلاقی ترجیح داده شود، نباید ریشه های خشونت را در جای دیگر جستجو کرد.
متأسفانه این ریشه ها طی سالیان متمادی به تدریج در اعماق سیاست های فرهنگی غرب نیز رسوخ کرده و یک هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسیاری از کشورهای دنیا به فرهنگ بومی و ملی خود افتخار می کنند، فرهنگهایی که در عین بالندگی و زایش، صدها سال جوامع بشری را به خوبی تغذیه کرده است. دنیای اسلام نیز از این امر مستثنی نبوده است. اما در دوره ی معاصر، جهان غرب با بهره گیری از ابزارهای پیشرفته بر شبیه سازی و همانندسازی فرهنگی جهان پافشاری می کند. من تحمیل فرهنگ غرب با سایر ملت ها و کوچک شمردن فرهنگ های مستقل را یک خشونت خاموش و بسیار زیانبار تلقی می کنم. تحقیر فرهنگ های غنی و اهانت به محترم ترین بخش های آنها در حالی صورت می گیرد که فرهنگ جایگزین به هیچ وجه از ظرفیت جانشینی برخوردار نیست. به طور مثال، دو عنصر “پرخاشگری” و “بی بندوباری اخلاقی” که متأسفانه به مؤلفه های اصلی فرهنگ غربی تبدیل شده است، مقبولیت و جایگاه آن را حتی در خاستگاهش تنزل داده است. اینک سوال این است که اگر ما یک فرهنگ ستیزه جو، متبذل و معناگریز را نخواهیم گنهکاریم؟ اگر مانع سیل ویرانگری شویم که در قالب انواع محصولات شبه هنری به سوی جوانان ما روانه می شود، مقصریم؟من اهمیت و ارزش پیوندهای فرهنگی را انکار نمی کنم. این پیوندها هر گاه در شرایط طبیعی و با احترام به جامعه ی پذیرا صورت گرفته، رشد و بالندگی و غنا را به ارمغان آورده است.در مقابل، پیوندهای ناهمگون و تحمیلی ناموفق و خسارت بار بوده است. با کمال تأسف باید بگویم که گروههای فرومایه ای مثل داعش زاییده این گونه وصلتهای ناموفق با فرهنگهای وارداتی است. اگر مشکل واقعا عقیدتی بود، می بایست پیش از عصر استعمار نیز نظیر این پدیده ها در جهان اسلام مشاهده می شد، در حالی که تاریخ خلاف آن را گواهی می دهد. مستندات مسلم تاریخی به روشنی نشان می دهد که چگونه تلاقی استعمار با یک تفکر افراطی و مطرود آنهم در دل یک قبیله ی بدوی، بذر تندروی را در این منطقه کاشت. وگرنه چگونه ممکن است از یکی از اخلاقی ترین و انسانی ترین مکاتب دینی جهان که در متن بنیادین خود گرفتن جان یک انسان را به مثابه ی کشتن همه بشریت می داند، زباله ای مثل داعش بیرون بیاید؟
از طرف دیگر باید پرسید چرا کسانی که در اروپا متولد شده اند و در همان محیط پرورش فکری و روحی یافته اند، جذب این نوع گروهها می شوند؟ آیا می توان باور کرد که افراد با یکی دو سفر به مناطق جنگی، ناگهان آن قدر افراطی شوند که هموطنان خود را گلوله باران کنند؟ قطعا نباید تأثیر یک عمر تغذیه فرهنگی نا سالم در محیط آلوده و مولد خشونت را فراموش کرد. باید در این زمینه تحلیلی جامع داشت ، تحلیلی که آلودگیهای پیدا و پنهان جامعه را بیابد . شاید نفرت عمیقی که طی سالهای شکوفایی صنعتی و اقتصادی ، در اثر نابرابری ها و احیانا” تبعیضهای قانونی و ساختاری در دل اقشاری از جوامع غربی کاشته شده ، عقده هایی را ایجاد کرده که هر از چندی بیمارگونه به این صورت گشوده می شود.
به هر حال این شمایید که باید لایه های ظاهری جامعه خود را بشکافید ، گره ها و کینه ها را بیابید و بزدایید. شکافها را به جای تعمیق باید ترمیم کرد. هر حرکت هیجانی و شتابزده که جامعه مسلمان ساکن اروپا و آمریکا را که متشکل از میلیونها انسان فعال و مسئولیت پذیر است ، در انزوا یا هراس و اضطراب قرار دهد و بیش از گذشته آنان را از حقوق اصلی شان محروم سازد و از صحنه اجتماع کنار گذارد ، نه تنها مشکل را حل نخواهد کرد بلکه فاصله ها را عمق و کدورت ها را وسعت خواهد داد . تدابیر سطحی و واکنشی مخصوصا اگر وجاهت قانونی بیابد، جز اینکه با افزایش قطب بندی های موجود ، راه را بر بحرانهای آینده بگشاید ، ثمر دیگری نخواهد داشت . طبق اخبار رسیده ، در برخی از کشورهای اروپایی مقرراتی وضع شده است که شهروندان را به جاسوسی علیه مسلمانان وا می دارد. این رفتارها ظالمانه است و همه می دانیم که ظلم خواه نا خواه خاصیت برگشت پذیری دارد . وانگهی مسلمانان شایسته این ناسپاسی ها نیستند . دنیای باختر قرنهاست که مسلمانان را به خوبی می شناسد. هم آن روز که غربیان در خاک اسلام میهمان شدند و به ثروت صاحبخانه چشم دوختند و هم روز دیگر که میزبان بودند و از کار و فکر مسلمانان بهره جستند ، اغلب جز مهربانی و شکیبایی ندیدند. بنابراین من از شما جوانان می خواهم که بر مبنای یک شناخت درست و با ژرف بینی و استفاده از تجربه های ناگوار، بنیانهای یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی ریزی کنید. و در این صورت ، در آینده ای نه چندان دور خواهید دید بنایی که بر چنین شالوده ای استوار کرده اید ، سایه اطمینان و اعتماد را بر سر معمارانش می گستراند ، گرمای امنیت و آرامش را به آنان هدیه می دهد و فروغ امید به آینده ای روشن را بر صفحه گیتی می تاباند.
سیّدعلی خامنهای
۸ آذر ۱۳۹۴
متن انگلیسی نامه دوم رهبر انقلاب
The bitter events brought about by blind terrorism in France have once again, moved me to speak to you young people.
In the Name of God, the Beneficent, the Merciful
To the Youth in Western Countries,
The bitter events brought about by blind terrorism in France have once again, moved me to speak to you young people. For me, it is unfortunate that such incidents would have to create the framework for a conversation, however the truth is that if painful matters do not create the grounds for finding solutions and mutual consultation, then the damage caused will be multiplied.
The pain of any human being anywhere in the world causes sorrow for a fellow human being. The sight of a child losing his life in the presence of his loved ones, a mother whose joy for her family turns into mourning, a husband who is rushing the lifeless body of his spouse to some place and the spectator who does not know whether he will be seeing the final scene of life- these are scenes that rouse the emotions and feelings of any human being. Anyone who has benefited from affection and humanity is affected and disturbed by witnessing these scenes- whether it occurs in France or in Palestine or Iraq or Lebanon or Syria.
I genuinely believe that it is only you youth who by learning the lessons of today’s hardship, have the power to discover new means for building the future.
Without a doubt, the one-and-a-half billion Muslims also have these feelings and abhor and are revolted by the perpetrators and those responsible for these calamities. The issue, however, is that if today’s pain is not used to build a better and safer future, then it will just turn into bitter and fruitless memories. I genuinely believe that it is only you youth who by learning the lessons of today’s hardship, have the power to discover new means for building the future and who can be barriers in the misguided path that has brought the west to its current impasse.
Anyone who has benefited from affection and humanity is affected and disturbed by witnessing these scenes- whether it occurs in France or in Palestine or Iraq or Lebanon or Syria.
It is correct that today terrorism is our common worry. However it is necessary for you to know that the insecurity and strain that you experienced during the recent events, differs from the pain that the people of Iraq, Yemen, Syria and Afghanistan have been experiencing for many years, in two significant ways. First, the Islamic world has been the victim of terror and brutality to a larger extent territorially, to greater amount quantitatively and for a longer period in terms of time. Second, that unfortunately this violence has been supported by certain great powers through various methods and effective means.
Today, there are very few people who are uninformed about the role of the United States of America in creating, nurturing and arming al-Qaeda, the Taliban and their inauspicious successors. Besides this direct support, the overt and well-known supporters of takfiri terrorism- despite having the most backward political systems- are standing arrayed as allies of the west while the most pioneering, brightest and most dynamic democrats in the region are suppressed mercilessly. The prejudiced response of the west to the awakening movement in the Islamic world is an illustrative example of the contradictory western policies.
I genuinely believe that it is only you youth who by learning the lessons of today’s hardship can be barriers in the misguided path that has brought the west to its current impasse.
The other side of these contradictory policies is seen in supporting the state terrorism of Israel. The oppressed people of Palestine have experienced the worst kind of terrorism for the last sixty years. If the people of Europe have now taken refuge in their homes for a few days and refrain from being present in busy places- it is decades that a Palestinian family is not secure even in its own home from the Zionist regime’s death and destruction machinery. What kind of atrocious violence today is comparable to that of the settlement constructions of the Zionists regime?
This regime- without ever being seriously and significantly censured by its influential allies or even by the so-called independent international organizations- everyday demolishes the homes of Palestinians and destroys their orchards and farms. This is done without even giving them time to gather their belongings or agricultural products and usually it is done in front of the terrified and tear-filled eyes of women and children who witness the brutal beatings of their family members who in some cases are being dragged away to gruesome torture chambers. In today’s world, do we know of any other violence on this scale and scope and for such an extended period of time?
Shooting down a woman in the middle of the street for the crime of protesting against a soldier who is armed to the teeth- if this is not terrorism, what is? This barbarism, because it is being done by the armed forces of an occupying government, should not be called extremism? Or maybe only because these scenes have been seen repeatedly on television screens for sixty years, they should no longer stir our consciences.
The military invasions of the Islamic world in recent years- with countless victims- are another example of the contradictory logic of the west. The assaulted countries, in addition to the human damage caused, have lost their economic and industrial infrastructure, their movement towards growth and development has been stopped or delayed and in some cases, has been thrown back decades. Despite all this, they are rudely being asked not to see themselves as oppressed. How can a country be turned into ruins, have its cities and towns covered in dust and then be told that it should please not view itself as oppressed? Instead of enticements to not understand and to not mention disasters, would not an honest apology be better? The pain that the Islamic world has suffered in these years from the hypocrisy and duplicity of the invaders is not less than the pain from the material damage.
Dear youth! I have the hope that you- now or in the future- can change this mentality corrupted by duplicity, a mentality whose highest skill is hiding long-term goals and adorning malevolent objectives.
Dear youth! I have the hope that you- now or in the future- can change this mentality corrupted by duplicity, a mentality whose highest skill is hiding long-term goals and adorning malevolent objectives. In my opinion, the first step in creating security and peace is reforming this violence-breeding mentality. Until double-standards dominate western policies, until terrorism- in the view of its powerful supporters- is divided into “good” and “bad” types, and until governmental interests are given precedence over human values and ethics, the roots of violence should not be searched for in other places.
Unfortunately, these roots have taken hold in the depths of western political culture over the course of many years and they have caused a soft and silent invasion. Many countries of the world take pride in their local and national cultures, cultures which through development and regeneration have soundly nurtured human societies for centuries. The Islamic world is not an exception to this. However in the current era, the western world with the use of advanced tools is insisting on the cloning and replication of its culture on a global scale. I consider the imposition of western culture upon other peoples and the trivialization of independent cultures as a form of silent violence and extreme harmfulness.
Humiliating rich cultures and insulting the most honored parts of these, is occurring while the alternative culture being offered in no way has any qualification for being a replacement. For example, the two elements of “aggression” and “moral promiscuity” which unfortunately have become the main elements of western culture, has even degraded the position and acceptability of its source region.
So now the question is: are we “sinners” for not wanting an aggressive, vulgar and fatuous culture? Are we to be blamed for blocking the flood of impropriety that is directed towards our youth in the shape of various forms of quasi-art? I do not deny the importance and value of cultural interaction. Whenever these interactions are conducted in natural circumstances and with respect for the receiving culture, they result in growth, development and richness. On the contrary, inharmonious interactions have been unsuccessful and harmful impositions.
We have to state with full regret that vile groups such as DAESH are the spawn of such ill-fated pairings with imported cultures. If the matter was simply theological, we would have had to witness such phenomena before the colonialist era, yet history shows the contrary. Authoritative historical records clearly show how colonialist confluence of extremist and rejected thoughts in the heart of a Bedouin tribe, planted the seed of extremism in this region. How then is it possible that such garbage as DAESH comes out of one of the most ethical and humane religious schools who as part of its inner core, includes the notion that taking the life of one human being is equivalent to killing the whole humanity?
One has to ask why people who are born in Europe and who have been intellectually and mentally nurtured in that environment are attracted to such groups? Can we really believe that people with only one or two trips to war zones, suddenly become so extreme that they can riddle the bodies of their compatriots with bullets? On this matter, we certainly cannot forget about the effects of a life nurtured in a pathologic culture in a corrupt environment borne out of violence. On this matter, we need complete analyses, analyses that see the hidden and apparent corruptions. Maybe a deep hate- planted in the years of economic and industrial growth and borne out of inequality and possibly legal and structural prejudice- created ideas that every few years appear in a sickening manner.
Any rushed and emotional reaction which would isolate, intimidate and create more anxiety for the Muslim communities living in Europe and America not only will not solve the problem but will increase the chasms and resentments.
In any case, you are the ones that have to uncover the apparent layers of your own society and untie and disentangle the knots and resentments. Fissures have to be sealed, not deepened. Hasty reactions is a major mistake when fighting terrorism which only widens the chasms. Any rushed and emotional reaction which would isolate, intimidate and create more anxiety for the Muslim communities living in Europe and America- which are comprised of millions of active and responsible human beings- and which would deprive them of their basic rights more than has already happened and which would drive them away from society- not only will not solve the problem but will increase the chasms and resentments.
Superficial measures and reactions, especially if they take legal forms, will do nothing but increase the current polarizations, open the way for future crises and will result in nothing else. According to reports received, some countries in Europe have issued guidelines encouraging citizens to spy on Muslims. This behavior is unjust and we all know that pursuing injustice has the characteristic of unwanted reversibility. Besides, the Muslims do not deserve such ill-treatment. For centuries, the western world has known Muslims well- the day that westerners were guests in Islamic lands and were attracted to the riches of their hosts and on another day when they were hosts and benefitted from the efforts and thoughts of Muslims- they generally experienced nothing but kindness and forbearance.
Therefore I want you youth to lay the foundations for a correct and honorable interaction with the Islamic world based on correct understanding, deep insight and lessons learned from horrible experiences. In such a case and in the not too distant future, you will witness the edifice built on these firm foundations which creates a shade of confidence and trust which cools the crown of its architect, a warmth of security and peace that it bequests on them and a blaze of hope in a bright future which illuminates the canvass of the earth.
leader.irleader.irSayyid Ali Khamenei
موضوعات مرتبط: سیاسی